مدتی است که هوا سرد شده و بسیاری از مردم کنج عزلت برگزیده اند، برخی مدارس و ادارات تعطیل شده و....، خلاصه خیلی ها را از تکاپو انداخته و خانه نشین کرده است.

اما هنوز خوب به یاد داریم ، مردان مردی را که در سرمای مرگبار کردستان و کرمانشاه، چون شیر با متجاوزان به سرزمین و عقایدمان جنگیدند و لحظه ای تردید به خویش راه ندادند، مردانی که در گرمای شلمچه و در خاکهای تفتیده جنوب ، لحظه ای دست از یاری امام خویش برنداشتند
مردانی به عظمت کوه های سر به فلک کشیده کردستان
مردانی به عظمت ارتفاعات تته، بمو، بلفت، دوپازا، کله قندی و ...
مردانی همچون چمران، کاوه، همت، بروجردی، وزوایی و...
و شیرمردی به نام احمد متوسلیان و یارانش
هنوز وقتی پا به کوه های سر به فلک کشیده مریوان می گذاری، جای پای احمد متوسلیان را در آنجا خوب می بینی
هنوز مریوان به او ارادت دارد ، منافقین هنوز هم در دزلی از شنیدن نامش به لرزه در می آیند و تته هنوز زیر پای یاران احمد است.
و افق که در انتظار است تا او پرچمش را در آنجا بکوبد و لحظه ای از نبرد خسته نشود.
ایام عملیات کربلای 5 است و ایام محرم
این مردان مصداق واقعی  ((رجال لا تلهیهم تجاره ولا بیع عن ذکر الله و... )) بودند، کسانی که زن و فرزند و مال دنیا و سرما و گرما لحظه ای آنها را از عبادت خدا غافل نکرد و لحظه ای جهاد در راه خدا را رها نکردند.
آنهایی که اگر در زمان علی(ع) بودند قطعا علی (ع) آن گونه مظلوم نمی ماند که زبان بگشوده و خطاب به مسلمان نمایان کوفه بگوید : (( ای کسانی که نام مرد بر خود گذاشته اید، هر وقت که زمان جنگ رسید چون تابستان بود بهانه گرما گرفتید و جنگ را به زمستان موکول کردید و چون زمستان رسید بهانه سرما آوردید و آن را به تابستان واگذاشتید وای بر شما ای ....))

آن روز علی(ع) نیازمند این مردان بود.

و اگر این مردان در کربلا بودند قطعا حسین (ع) تنها نمی ماند

و امروز ما نیازمندآن رزمندگان هستیم، با آن صلابت، آن صلابتی که خواب خوش بنی صدرهای زمانه را بشکند و آنها را از خواب مستانه بیرون آورد.

ما نیازمند احمد متوسلیان هستیم ، نیازمند اقتدارش و وفاداریش به آرمان های خمینی
نیازمند آن احمدی هستیم که بدون توجه به قدرت صاحبان زر و زور گردن منافقین را بدون لحظه ای درنگ بشکند و سر آنها را _ همچون " کال کال" یار شفیق بنی صدرها_ را به سرعت دستگیری، بالای دار بفرستد، تا روزی مانند شهرام جزایری ها نتوانند از زیر طناب عدالت بگریزند و یا همچون موسویان به واسطه دوستی با بنی صدرهای خدانشناس زمانه، خود را مظلوم و بیگناه نشان ندهند
و ما امروز نیازمند آن احمدی هستیم که مدعیان دین و روسای دینی ترین پست های حکومتی را که به راحتی در مجالس لهو و لعب حاضر می شوند و به راحتی حرف های خمینی کبیر را تحریف می کنند، را از صریر قدرت به زیر کشد و رسوا کند
ما امروز نیازمند احمد متوسلیان هستیم که آقازاده هایی را که به راحتی رشوه می گیرند و به راحتی می گردند را به دامان عدالت علوی بسپارد.

و ما در این زمستان منتظر احمد هستیم، منتظر تمامی یاران باوفای خمینی